کارگردان مستند «می1968»: ناصر طهماسب نقطه مقابل همه الفاظی است که به او نسبت دادند

کارگردان مستند «می1968» فردی است که آخرین جایزه دوران زندگی ناصر طهماسب را در لابه لای آه و حسرت ها گرفت.

او حرف های جالبی درباره این هنرمند می گوید.

- فارس پلاس؛ دیگر رسانه ها - هر کسی هفدهمین جشنواره سینما حقیقت را از یاد ببرد، بعید است آنانی که روز شنبه دوم دی ماه 1402 در تالار وحدت نفس کشیدند، این مراسم را از یاد ببرند، مراسمی شیرین برای برگزیدگان و البته شاید تلخ برای یکی دیگر از برگزیدگان! از صبح روز شنبه، نام برگزیدگان روی تندیس فیروزه ای رنگ جشنواره حک شده بود و قرار بود یکی از آنها در دست مردی قرار بگیرد که برای اهالی مستند بیش از بقیه آشناست، یکی از اسطوره های دوبله ایران، مردی چندصدایی و نابغه گویندگی؛ ناصر طهماسب.

ساعت حوالی 20 را نشان می داد که محمدرضا شهیدی فرد، مجری مراسم اختتامیه در لابه لای دست و سوت ها به صحنه بازگشت تا برگزیده بهترین گویندگی را اعلام کند.

قرار بود آن شب، ناصر طهماسب به عنوان برگزیده این بخش اعلام شود و تندیس را دریافت کند، چند دقیقه ای حضار را مهمان صدایش کند و با همان نیم اخم و متانت همیشگی، آرام آرام به پایین سن برود و روی صندلی اش بنشیند، اما انگار آن شب باید روی دیگری از زندگی را می دیدیم؛ جایی که مرگ بر حیات چیره می شد.