امیدهای پیدا و پنهان یک دست فروش کتاب

از خدمت به جامعه خوشحال هستم، اما دست فروشی کتاب را شغلی گذرا در زندگی خود می دانم.

هدف اصلی من درآوردن پول بیشتر برای درس خواندن است و دوست دارم با درآمدم فرصت ادامه تحصیلم را فراهم کنم.

- ایسنا/اصفهان از خدمت به جامعه خوشحال هستم، اما دست فروشی کتاب را شغلی گذرا در زندگی خود می دانم.

هدف اصلی من درآوردن پول بیشتر برای درس خواندن است و دوست دارم با درآمدم فرصت ادامه تحصیلم را فراهم کنم.

این بخشی از صحبت های یکی از فروشندگان دوره گرد کتاب در اصفهان است به نام ترانه .

او دخترِ همسایه دیواربه دیوارمان است.

از دیار افغانستانِ محزون است؛ افغانستانی که روزگار تا توان داشته دلش را پُرخون کرده، و انگار قرار هم نیست از رو برود.

حالا ترانه آمده به خانه ما، خانه خودش، چند سالی می شود که شهروند اصفهان است.

20 سال دارد و دغدغه هایی که یکی از آن ها کارکردن است؛ کاری آبرومند که حتی اگر سخت باشد، با خیال راحت پولش را خرج کند و از گلویش پایین برود.

دوست ندارد کسی اسم واقعی اش را بداند.

پس برای این گزارش، نامی را که خیلی بین افغان ها شنیده ام، به او پیشنهاد می دهم؛ مهرنگار .

اما خوشش نمی آید! می گوید بگذار ترانه ، ترانه را دوست دارم.

قبول می کنم.