باران که می بارد، مالا دل به دریا نمی زند

باران که می بارد پره های صیادی نمی توانند به دریا بروند و تور پهن کنند و تا وقتی هوا آفتابی نشده، از صید خبری نیست.

- صید از دریای خزر یکی از مشاغل کهن پیوند خورده با فرهنگ استان های شمالی کشور از جمله گیلان است و یکی از روش های رایج که از گذشته های دور تا به امروز ادامه دارد، صید به روش پره است.

صید پره یا تور گستر یکی از قدیمی ترین روش های صید ماهیان استخوانی در حاشیه جنوبی دریای خزر است که قدمتی چند صد ساله دارد.

در این روش یک سر توری که معمولاً 1000 متر طول و 7 الی 10 متر ارتفاع دارد توسط قایق چوبی بزرگی در دریا به شکل حرف U انگلیسی گسترده می شود و سر انتهایی تور با فاصله حدوداً صد متری از نقطه اولیه به ساحل بازمی گردد.

در زمان های قدیم، کشیدن و جمع کردن تور توسط نیروی صیادان و با کمک حیوانات صورت می گرفت و صیادان با خواندن اشعار محلی انسجام و شور ویژه ای را ایجاد می کردند.

اما امروزه این کار توسط نیروی مکانیکی تراکتور صورت می گیرد.

صید پره عموما در نیمه دوم سال انجام می شود و امسال نیز فصل کار صیادان گیلانی از اواخر مهرماه آغاز شد ولی روزهایی که باران می بارد و دریا در تلاطم است صیادان نمی توانند به دریا بروند و تا بند آمدن باران و سرزدن آفتاب، عملا تورهای آنها خالی است و نمی توانند نان صید کنند.