شب 27 دی در دانشگاه تبریز چه گذشت؟

خبرگزاری فارس؛ تبریز، فرهاد فرهادپور: در سال 1365 که تحریم اقتصادی و تسلیحاتی فشار زیادی را بر قامت انقلاب شکوهمند اسلامی ایران وارد کرده بود، مسوولان منابع خودکفایی مصمم شدند از ظرفیت های موجود در استان نهایت بهره برداری را کرده و بخشی از نیازهای رزمندگان دلاور را با استفاده از فرصت های تعطیلی کارگاه های و کارخانجات تامین کنند.

دانشکده فنی دانشگاه تبریز یکی از معدود مکان هایی بود که به این درخواست مسوولان نظامی لبیک گفت.

تعدادی از دانشجوهای رزمنده که به خاطر حضور مداوم در میادین نبرد از درس عقب مانده بودند و می خواستند در سنگر علم نیز پیشاپیش حرکت کنند در این عرصه نیز گوی سبقت را بربایند.

این اسوه های ایثار از ساعت 4 بعد از ظهر تا 12 شب که وقت استراحت بود در پشت دستگاه ها قرار گرفته و خمپاره 60 و 81 تولید می کردند.

محل اصابت بمب در دانشگاه تبریز  کارها در این روز طبق روال عادی آغاز شده بود و حتی در یک و نیم ساعت قطعی برق به نماز و راز و نیاز با پروردگار خود پرداخته بودند.

انگار خدای سبحان می خواست مناجات عاشقانه دوستانش را قبل از شهادت بشنود که در ساعت 10.

30 شب غرش انفجار بمب همه جا را تیره و تار کرد؛ آن شب 22 تن از فرزندان دلاور و قهرمان دانشگاه تبریز به فیض عظمای شهادت نائل می شوند.