خدانگهدار نوید عکاس عاشق

تو دلی با خودش چیزی گفت و ادامه داد: روزی که دوربین و تنها سرمایه ام خراب شد انگار گنجی را گم کرده بودم، تا اینکه در روز تولدم مردم مهربان بندرانزلی مرا با دوربینی جدید، - مشفقانه مورد لطف قرار دادند و خیلی زود کار با آن دوربین جدید را یاد گرفتم.

مدتی از روزهای اول کرونا گذشته بود، لحظاتی که اضطراب بین ماندن و رفتن بسیاری از عزیزانمان، قلبمان را می فشرد.

مثل هر روز تقویم مناسبتی ایام را ورق می زدم، یکی از مناسبت ها نظرم را جلب کرد.

19 آگوست مقارن با 29 مرداد ماه و نام گذاری روز جهانی عکاس دنبال ارتباطی بین کلمه ی عکاس و راوی ثبت لحظات می گشتم و انسانی که بتواند عشق و رابطه ی بین این دو کلمه را معنا ببخشد؛ ناگهان لبخندی در ذهنم نقش بست.

آلبوم پدر و مادر پُر بود از عکس های سیاه و سفید متصلی که در گوشه ای با خطی مردانه و خاص نوشته بود: نوید عکاس کمی دورتر از صفحات اول آلبوم، عکسی از سیزده بدر سال های گذشته، حال و هوایی که محبت و عشق را برایمان به یادگار گذاشته بود و اسمی آشنا نوید عکاس در گوشه اش جا نشسته بود.

همین انگیزه به دلم انداخت که این بار برای دیدن و ملاقات با یکی از مهربان ترین، قدیمی ترین و دوست داشتنی ترین عکاس های بندرانزلی مقدمات را فراهم کنم.