چرا پرنده ها پاهای لاغر دارند؟

پرندگان آوازه خوان در حیاط خانه شما با پاهای کوچک و باریک جست و خیر می کنند؛ اما علت وجود این پاهای لاغر چیست؟ - خویشاوندان پرنده ها مثل ولاسیرپتور ران های نسبتا کوتاهی بالای ساق پا و انگشت هایشان داشتند؛ اما ران های خود را کمابیش عمودی مثل انسان نگه می داشتند.

با بررسی درخت خانوادگی پرنده ها و دیدن پرنده های کنونی، مشاهده می کنیم که جهت ران ها به تدریج تغییر کرده اند.

در واقع، در پرنده ها استخوان پای فوقانی به صورت افقی نگه داشته می شود و به گروه های عضلانی که به تنه ی بدن می چسبند، متصل می ماند.

با این حال چرا چنین تغییری رخ داد؟ حفظ تعادل روی دو پا کار دشواری است؛ به طوری که با تماشای راه رفتن نوزاد می توان این مسئله را تأیید کرد.

بدون مرکز جرم قوی که توسط پاهای قوی حمایت می شود، هر جانور دو پایی در معرض خطر سقوط قرار دارد.

دایناسورهای دو پا با توزیع وزن در میان گردن بلند و دم های استخوانی خود، تعادلشان را حفظ می کردند؛ اما با تکامل بال در اجداد پرندگان و رشد ماهیچه های سینه، مرکز جرم به سمت جلوی بدن حرکت کرد.

بالاتنه ی پرنده ها برای حفظ این تعادل به مرور کوچک شد.

ران های آن ها به صورت افقی جابه جا و به بدن متصل شد و درعمل بخشی از مفصل ران را تشکیل داد.