پدیده ای نوظهور که مانند لبه تیغ است

محسن فرجی ناداستان و ادبیات اعترافی را پدیده ای نوظهور در ادبیات کشورمان می خواند و معتقد است ناداستان مانند لبه تیغ می ماند.

- محسن فرجی ناداستان و ادبیات اعترافی را پدیده ای نوظهور در ادبیات کشورمان می خواند و معتقد است ناداستان مانند لبه تیغ می ماند.

این داستان نویس و ناشر در گفت وگو با ایسنا درباره نوشتن ناداستان که نوعی زیست شخصی است و مخاطبان نیز در فضای مجازی روزمره نویسی ها را دنبال و از آن استقبال می کنند، گفت: شاید یکی از دلایل استقبال از ناداستان این باشد که در پیشینه و سابقه ادبیات مان، ادبیاتِ اعترافی نداریم؛ اساسا سنت اعتراف یک سنت مسیحی است و در فرهنگ و دین و آیین ما وجود نداشته است.

زمانی که به گذشته نگاه می کنیم در ادبیات کلاسیک مان ادبیات اعترافی را نمی بینیم و به ندرت پیش آمده که مؤلفی از خودش گفته باشد.

او افزود: در گذشته ادبی مان شاید خاقانی یک استثنا باشد که بخش هایی از زندگی شخصی و درونیات خود و چیزهای خصوصی خود را برملا کرده است یا در جاهایی و به ندرت شمس تبریزی خیلی صریح درباره پدرش اظهارنظر می کند.

اما در ادبیات غرب به خاطر همان سنت مسیحی، ناداستان یک موضوع دامنه دار و ریشه دار است و پیشینه زیادی دارد؛ مثلا کتاب اعترافات قدیس آگوستین .