«قلاویزان»؛ آوردگاهی مهم در دوران دفاع مقدس

بلندترین نقطه قلاویزان، قله 265 است که در خاک ایران قرار دارد، در خاک عراق نیز قله 223 در نزدیکی فرورفتگی خط مرزی جنوب مهران (شیار میگ سوخته) واقع شده است.

- ایسنا/ایلام بلندترین نقطه قلاویزان، قله 265 است که در خاک ایران قرار دارد، در خاک عراق نیز قله 223 در نزدیکی فرورفتگی خط مرزی جنوب مهران (شیار میگ سوخته) واقع شده است.

قلاویزان، در موقعیت جغرافیایی جنوب غربی شهر مهران، پس از کوه چکه موسی با طول تقریبی 22 کیلومتر در امتداد یال های دامنه غربی کبیرکوه از سمت شرق به غرب واقع شده است.

سایر بلندی های مهم قلاویزان تپه های 254، 244، 249، 225 و 175 هستند که به صورت نواری هلالی شکل از جنوب شرق تا جنوب غرب مهران گسترش یافته اند.

این منطقه با وجود پستی و بلندی های تپه ماهوری شکل، از موقعیت مهم نظامی برخوردار است، به طوری که با استقرار روی بلندی های اصلی آن، کیلومترها دشت، آبادی و شهرهای پیرامونی مانند مهران، زرباطیه و بدره عراق در سیطره دید قرار می گیرد.

دشمن بعثی در ابتدای جنگ تحمیلی متأثر از موقعیت راهبرد قلاویزان، این کوهستان خشک را اشغال کرد و با ایجاد میادین مین، سنگرهای فراوان، کانال ها و بشکه های انفجاری، مواضع خود را در آخرین سطح ممکن مستحکم کرد.