یک نفر و چند اسم!

در روزهایی که تلویزیون نبود و سینما هنوز گروه های کوچکی را جلب می کرد چاپ داستان های مستعان در مجلات ضامن فروش معتبری برای آن ها بود.

زمانی که ادبیات پیش رو امکان نشر و مخاطب نداشت، - او یکه تاز میدان نویسندگی بود.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، 41 سال پیش یعنی 15 اسفند 1361 یکی از معروف ترین پاورقی نویسان ایران از دنیا رفت؛ حسینقلی مستعان که در سال 1283 در تهران متولد شده بود.

از مکتب خانه تا روضه خوانی او تحصیلات خود را از چهارسالگی در مکتب خانه شروع کرد و از همان زمان به تشویق پدرش به تحصیل زبان فرانسه و عربی نیز پرداخت.

در شش سالگی برای گذراندن تحصیلات ابتدایی به مدرسه اسلام رفت: آن ها می خواستند مرا در کلاس اول بپذیرند، اما قبول نکردم.

به مدرس شرف مظفری رفتم و امتحان دادم و در کلاس چهارم مشغول تحصیل شدم.

کلاس پنجم را در تعطیلات تابستان خواندم و کلاس ششم را به پایان رساندم.

نخستین سالی بود که وزارت فرهنگ آن زمان، گواهینامه رسمی می داد.

وقتی خواستم به دوره متوسطه بروم و در دارالفنون درس بخوانم، پدرم چون خیلی تعصب مذهبی داشت، مانع ادامه تحصیلم شد زیرا فکر می کرد اگر در دارالفنون درس بخوانم دهری و بی دین خواهم شد.

برخلاف پدر، مادر موافق نظر فرزند بود و برای تحصیل پسرش، پول و لباس و لوازم زندگی مهیا کرد.