اهوازی؛ دانشمندی که از یادمان فراموش شد

مهم ترین مرجع پزشکی در کشورمان پیش از تألیف «قانون» ابن سینا، «طب ملکیِ» اهوازی بود و تا پنج قرن این اثر یکی از اصلی ترین منابع آموزش پزشکی به شمار می رفت.

- ایسنا/اصفهان مهم ترین مرجع پزشکی در کشورمان پیش از تألیف قانون ابن سینا، طب ملکیِ اهوازی بود و تا پنج قرن این اثر یکی از اصلی ترین منابع آموزش پزشکی به شمار می رفت.

این در حالی است که با وجود تاثیر او در تاریخ و علم پزشکی، به ندرت نام او را شنیده ایم! اگر در تاریخ علم ایران زمین بخواهیم از سه پزشک نامدار یاد کنیم، بدون تردید زکریای رازی، ابوعلی سینا و اهوازی، آن سه تن هستند.

هر سه در دوران طلایی و درخشش علم پزشکی ما یعنی قرن های چهارم و پنجم هجری قمری می زیستند و یادگار مکتوبی در قالب دانشنامه پزشکی از خود به جای گذشته اند.

رازی حاوی را ابن سینا قانون را و اهوازی طب ملکی را به دنیای پزشکی تقدیم کرده است.

زکریای رازی و ابن سینا برای همگان نامشان آشناست، اما تاریخ با اهوازی به شکل دیگری تا کرده است.

علی بن عباس مجوسی اهوازی یا ارجانی معروف به اهوازی که نامش کمتر از دو پزشک دیگر سر زبان هاست، در سال 384 هجری قمری برابر با 994 میلادی درگذشت.

زمان دقیق تولدش در دست نیست.

اما زادگاهش اهواز یا بهبهان بوده و نام ارجانی نیز در اصل به اسم قدیمی بهبهان اشاره دارد.