مواظب شهرک نشینان ایرانی باشد

یکدست سازی و سازمان دهی کارکنان سازمان، به شهرک سازمانی و مجتمع های مسکونی آن هم کشیده می شود.

اتفاقی که در شهرها وجود ندارد و دو محیط کاری و زندگی کاملا از هم جداست.

-  عصرایران ؛ رضا غبیشاوی - به تازگی فعال مجازی اصولگرا علی قلهکی در توییتر نوشت:  ‏ برآوردم این است که طراحانِ بازگشتِ گشت ارشاد عموما افرادی هستند که در شهرک های سازمانی زندگی کرده، در محیط های ایزوله سیر می کنند و فهمی از فضای عمومی کشور ندارند! تبعاتِ تصمیماتِ اشتباه آنها را قشرِ مُتدینی می دهند که توسط توده ی مردم، حامی گشت ارشاد به حساب می آیند! این سخن به میزان زیادی صحیح است.

نگاه برخاسته از سکونت و اداره شهرک سازمانی ، می تواند توهم و اشتباهات زیادی را ایجاد می کند.

بدترین و خطرناک ترین آن هم این است که جهان بزرگ و متنوع را از دریچه کوچک شهرک سازمانی ببینند.

این توییت ناخوداگاه من را به شهرک سازمانی کشاند که نزدیک به دو دهه اول عمرم را در ساکن بودم تا زندگی شهرک سازمانی را با تمام پوست و گوشت خود احساس کنم.

این از آن مواردی است که تا کسی تجربه زیسته نداشته باشد قادر به درکش نیست.

 به یاد دارم در دهه 70 در تعطیلات نوروزی هر ساله، وقتی شمار زیادی از میهمانان نوروزی از شهرهای دور و نزدیک به شهرک می آمدند و برای چند روز ساکن می شدند؛ شهرک سازمانی ما رنگی و