ماجرای نقاشی های سرخ بر دیوارهای تهران چیست؟

بر دیوارهای تهران مردان و زنان و حیواناتی سرخ زندگی می کنند؛ نقاشی هایی سرخ و آشنا که بدون هیچ امضایی پای اثر بر دیواره محله های مختلف تهران مانند عودلاجان، - سنگلج و .

و حتی در شهرهایی مانند دمشق و خرمشهر نقش بسته اند؛ نقوشی که بی سخن، امضای یک هنرمند شدند.

  به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، نقاشِ این شکل های اُخرایی رنگ به نامِ میرزا حمید شناخته می شود و روی دیوارهای شهر، به مثابه غارهای تنهایی می کشد.

انسان را به شیوه نخستین می کشد و او را بسیار غریب می داند؛ مردان و زنانی سرخ رنگ که حالا پناهگاهی یافته اند که به گفته میرزا حمید شاید یادآوری یک غربت دسته جمعی باشد.

این هنرمند نوشته است: احساس می کنم این غربت موقعیت ما را روی زمین روشن می کند.

غریب نمی داند کجاست و احساس می کند شاید گم شده باشد.

آن وقت که بی دلیل دل تنگ می شود با خودش می گوید: من دل تنگ جایی هستم که اینجا نیست.

یاد مرگ، لبخند بر لبان غریبان می نشاند.

غریب اینجا دنبال آشنا شدن نیست، غریب دنبال آشنا می گردد.

میرزا حمید در نهایت برای مخاطبانش آرزو می کند که امیدوارم شما عزیزان با حجمی از غربت در قلبتان در پناهگاه احساس خوبی داشته باشید.

او همچنین در شرح این پناهگاه نوشته است: هنگام ورود به پناهگاه، دست چپ، دختر سفید پوشِ غریبی از خانواده اش خداحافظی می کند، زندگی با مرد غریب با س�