«آرامگاه عطار نیشابوری» نماد تداوم حرمت 800 ساله علم و عرفان

یک پژوهشگر و باستان شناس خراسانی گفت: اگرچه نیشابور در کوران حوادث و سوانحی مانند جنگ، زلزله و قحطی بارها غارت و ویران شده، اما ققنوس وار از خاکسترش برخاسته و بزرگانش به جامعه بشری علم، - هنر و فرهنگ عرضه داشته اند.

رجبعلی لباف خانیکی در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: وسعت نیشابور را در اوج عظمت آن شهر یعنی اواسط قرن 6 قمری، فرسنگ در فرسنگ و عالمانش را خارج از شمار برآورد کرده اند.

اگرچه نیشابور در کوران حوادث و سوانحی مانند جنگ، زلزله و قحطی بارها غارت و ویران شده، اما ققنوس وار از خاکسترش برخاسته و بزرگانش به جامعه بشری علم، هنر و فرهنگ عرضه داشته اند.

وی افزود: یکی از آن شخصیت های ممتاز فریدالدین عطار نیشابوری بوده است که اگرچه بسیاری از مصائب نیشابور را شاهد بوده، اما با سرایش منطق الطیر و ده ها اثر دیگر در صدد نجات بشریت از تباهی بوده و سرانجام خود در یورش سبعانه مغول به نیشابور آسمانی شده است.

این پژوهشگر و باستان شناس خراسانی تصریح کرد: گویند که عطار در شادیاخ و در محله بازرگان دکان عطاری داشته و پس از شهادت به سال 618 قمری در همان حوالی نیز به خاک سپرده شده است.

مردم و بزرگان نیشابور در میان آتش و خون از عطار غافل نبودند و پیکر پاکش را پاس داشتند و به زعامت بزرگ نیشابور قاضی القضات یحیی بن صاعد بقعه ای بر فراز آرامگاهش سا�