داستان یک وداع تلخ با شهید جمهور

تا ابد برای ما ایرانی ها 30 امین روز از اردیبهشت ماه، اردی جهنم شد چرا که بی رحمانه خدمت گزاری خستگی ناپذیر، پرتلاش، مردمی و با اخلاص را از ما گرفت و حالا ما ماندیم و کوهی از اقدامات و دستاوردهای کم نظیر به عظمت جنگل های ارسباران و به گستردگی جلفای ایران.

- همان کوه هایی را می گویم که هشتمین رییس جمهورمان را در شب تولد هشتمین امام، پس از گذشت سه سال از ریاست جمهوری اش، آسمانی کرد تا امروز آیت الله سید ابراهیم رییسی بشود شهید جمهور .

چه شب تلخی بود سی امین شب اردیبهشت ماه که میلیون ها ایرانی دست بر دعا برداشته و ملتمسانه از بارگاه امام هشتم سلامتی خادمی مردمی را می خواستند و چشمانشان به ارتفاعات ورزقان بود و زمزمه می کردند: هرچه صدا کردیم: ابراهیم اسم تو حتی برنگشت از کوه آنقدر روحت بی قراری کرد جسم تو حتی برنگشت از کوه سید ابراهیم؛ چه خوب بر عهد و سوگندت ماندی آن روز که در مقابل چشمان میلیون ها ایرانی سوگند یاد کردی که پاسدار مذهب رسمی و نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی کشور باشی.

14 مرداد ماه 1400 که در بهارستان قرار شد همه استعدادها و صلاحیت خویش را در راه ایفای مسئولیت هایی که به عهده گرفتی، به کار گیری و خود را وقف خدمت به مردم و اعتلای کشور و گسترش عدالت کنی؛ چگونه خود را وقف کردی که به قول سید مهدی رسولی برا درد مردم تا کجا ر