«خردادگان»؛ جشن فراموش شده پاسداشت آب

در ایران باستان به بهانه های مختلفی جشن هایی برگزار می شده که البته با آنچه که ما امروز به عنوان «جشن» از آن یاد می کنیم، تفاوت داشته است.

این جشن ها الزاما برای شادی کردن نبوده و گاهی مجموعه ای از نیایش ها را دربرمی گرفته؛ - در ایران باستان به بهانه های مختلفی جشن هایی برگزار می شده که البته با آنچه که ما امروز به عنوان جشن از آن یاد می کنیم، تفاوت داشته است.

این جشن ها الزاما برای شادی کردن نبوده و گاهی مجموعه ای از نیایش ها را دربرمی گرفته؛ در این میان پاسداشت مواهبی که از سوی پروردگار برای انسان درنظر گرفته شده بود از جمله زمین بارور، آب های روان، آتش و.

از آنچنان اهمیتی برخوردار بود که سبب شکل گیری جشن های مخصوص می شد.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، بنابر باورهای ایرانیان باستان هفت نامیرای مقدس به نام امشاسپندان هر یک نمادی از یک ویژگی اهورامزدا هستند و مسئولیت پشتیبانی از پدیده ای را در جهان برعهده گرفته اند که امشاسپند خرداد آب را تحت حمایت مقدس خود قرار داده است.

تقویم ایرانِ باستان با آنچه که امروزه با آن سر و کار داریم متفاوت بوده است.

بر اساس این گاه شمار، یک سال به دوازده ماه و هر ماه به 30 روز تقسیم می شد، بنابراین چیزی تحت عنوان هفته وجود نداشت و تمام 30 روز ماه با اسمی مختلف نامگذاری شده بودند و هر زمان که نام روزی با نام ماه �