چرا صائب تبریزی بخوانیم؟

شعر سبک هندی روایت شاعرانه زندگی است و گاه در بین غزل ها یک یا دو بیت به قدری خوش به دل می نشیند که انگار تجربه همه آدم ها و همه زمان ها و مکان هاست.

- این استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران در گفت وگو با ایسنا درباره جایگاه صائب تبریزی در شعر فارسی اظهار کرد: پیدایی صائب در شعر فارسی به تحولات سیاسی و اجتماعی ایرانیان در عصر صفوی باز می گردد؛ تا پیش از صفویه، حدود قرن نهم، جامی را خاتم الشعرای شعر فارسی می خواندند، به تعبیری پایان بخش سبک عراقی.

در آن دوره ملجأ و مأمن شاعران، دربار پادشاهان بود.

او با بیان اینکه تا قرن نهم هجری محل فروش متاع شاعران[شعر]، دربار پادشاهان بود، توضیح داد: در آن دوره زبان شعر، زبان اهل فضل بود؛ شعر زبان کسی بود که قرآن و حدیث می دانست، شاعران گذشته را می شناختند و از سوی دیگر به علوم مختلف از طب و نجوم گرفته تا عرفان آشنایی داشتند به همین دلیل شعر تا پیش از صائب و به قدرت رسیدن صفویان، برای اهل فضل بود و مخاطبانش نیز اهل فضل و درس خواندگان جامعه.

کسانی که بعدها خودشان ممکن بود شعر بگویند و به عنوان ادیب و شاعر ظاهر شوند، می توان گفت تأثیرپذیری شاعران از یکدیگر نشان دهنده این جریان بوده است.