اقتصاد و امنیت؛ حلقه های اتصال ترکیه و کشورهای خلیج فارس

به دنبال کاهش حضور نظامی ایالات متحده در منطقه خلیج فارس (از سال 2021)، ترکیه نقش گسترده تری در معادلات منطقه ای برای خود تعریف نموده و با اهدافی بلندمدت، - ترکیه در سال های پس از 2000 میلادی با چرخش در سیاست خارجی خود، به تدریج رویکرد نگاه به شرق را جایگزین سیاست خارجی سنتی و نگاه به غرب قرار داد.

مهم ترین دلایل این تغییر در ساختار سیاست خارجی ترکیه، تحولات در عراق، بحران سوریه و عدم پذیرش در اتحادیه اروپا بود.

علاوه بر موارد فوق، تأثیرگذاری افرادی همچون اردوغان و داوود اوغلو بر تغییر روند سیاست خارجی ترکیه غیر قابل انکار بوده است.

در این راستا، در دو دهه اخیر ترکیه با قدرت، پیگیر افزایش نفوذ در منطقه غرب آسیا بوده است؛ سیاستی که می توان مهم ترین اهداف و دلایل آن را عامل انرژی ، لزوم ایجاد تحرک اقتصادی در ترکیه و تبدیل شدن به بازیگر کنشمند غرب آسیا عنوان کرد.

در این راستا از یک منظر، تأمین تقاضای داخلی برای انرژی و انتقال انرژی به اروپا سبب شده است ترکیه پیگیر افزایش وابستگی متقابل با کشورهای نفت خیز حوزه خلیج فارس باشد.

برای تحقق این مهم و البته تأمین اهداف و منافع دیگر، این کشور به طور رسمی از سال 2008 با امضای پیمان راهبردی سیاسی، اقتصادی و امنیتی با شورای همکاری خلیج فارس وارد این حوزه شد و پیمانی با کشورهای خلیج فارس من�