آیین اصیل عزاداری در مازندران/ ثبت ملی «کَرب زنی»

کربی زنی از آیین های عزاداری اصیل و سنتی مردم مازندران است و در برخی مناطق استان همچنان جریان دارد.

- خبرگزاری مهر ، گروه استان ها: کرب زنی حرکاتی نمادین از عملکرد نادمانه اقوام و طوایفی است که به هنگام وقوع نبرد، میان امام سوم شیعیان و یزید بن معاویه در دشت نینوا و صحرای کربلا ساکن بودند و این رسم در واقع ابراز ندامت و پشیمانی این قوم است.

کرب زنی (Karb Zani) یکی از مراسم خاصه اقوام ساکن در استان های شمالی ایران، مازندران و شرق گیلان است.

نام این آیین، در مازندران کرب زنی و در شرق گیلان با اندکی تفاوت کآرْبْ زنی تلفظ می شود.

کرب زنی معمولاً در ماه محرم و در دهه نخست این ماه برگزار می شود که موسوم به عاشورا و مصادف با سالگرد شهادت امام سوم شیعیان است.

نوای حزین کرب زنی که یادآور عزاداری اصیل و سنتی مردم مازندران است، اکنون در بیشتر مناطق مازندران خاموش شده و در کمتر نقطه ای شنیده می شود.

کرب تکه چوبی است تراشیده شده، به اندازه ای که در کف دست جا می گیرد و سطح بیرونی آن صاف است و در پشت آن بندی قرار دارد که به پشت دست می افتد و کرب زنی از آیین های ویژه عزاداری در ماه محرم است که اجرای آن بیشتر در روستاهای منطقه بندپی بابل در استان مازندران و برخی از مناطق لاهیجان در استان گیلان مرسوم است.