نگاهی به معماری مسجد حاجی عبدالغفار و ترَک های نشسته بر پیکرش

«زمانی که از معماری ایرانی صحبت می کنیم عموم فقط تریینات و آمودهای معماری از جمله کاشیکاری، گچکاری و غیره را مورد توجه قرار می دهند و طراحی معماری کمتر مورد توجه قرار می گیرد.

- ایسنا/اصفهان زمانی که از معماری ایرانی صحبت می کنیم عموم فقط تریینات و آمودهای معماری از جمله کاشیکاری، گچکاری و غیره را مورد توجه قرار می دهند و طراحی معماری کمتر مورد توجه قرار می گیرد.

هرچند تزیینات نیز جزیی از معماری است، اما اصل معماری همان طراحی بنا است و اینکه بناهای دوره قاجار ازجمله مسجد حاجی عبدالغفار که کمتر مورد توجه قرار گرفته، به دلیل نداشتن تزیینات آنچنانی از قبیل کاشیکاری رنگارنگ و کاربندی های متنوع است.

این را محسن بهزاد می گوید که در بخش نخست گفت وگویش با ایسنا درباره مسجد حاجی عبدالغفار شیرازی سینه پایینی ، به موضوع معماری مساجد و نیز موقعیت و مکان این مسجد پرداخت و به نامِ حاجی عبدالغفار در منابع مکتوب و تاریخ شفاهی اشاره کرد.

در بخش دوم گفت وگوی ایسنا با این پژوهشگر معماری ایرانی، او ضمن تکمیل صحبت هایش درباره معماریِ مسجد حاجی عبدالغفار شیرازی سینه پایینی، به این موضوع نیز اشاره کرده که چرا به دلیل نشست نامتقارن در قسمت شمالی، دیوار جانبیِ این مسجد به همراه جرزهای شمالی آن و لنگه و چشمه تاق ها با کشیده شدن به طرف شمال د�