نقد یک استاد علوم سیاسی بر سریال «در انتهای شب»/ جواد کاشی: مردم از خود و تنهایی عمیقی که گریبان شان را گرفته چاره ای جز پناه آوردن به دیگری ندارند

هیچ نقشه از پیش طراحی شده ای برای زندگی وجود ندارد.

هر کس داستان خود را دارد.

اما سریال در انتهای شب، برای روندگان راه تیره جنگل یک توصیه مهم دارد و آن مدیریت زمان است.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازجماران؛ محمد جواد کاشی عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در یادداشتی در کانال تلگرامی خود نوشت: سریال در انتهای شب اثر خانم آیدا پناهنده را در یک پرسش می توان خلاصه کرد: چه بر سر آدمیان خواهد آمد هنگامی که سقف سنت فروریخته و خداوند از قلمرو رابطه های انسانی کوچ کرده باشد؟ در انتهای شب یک پاسخ ساده می دهد: آدمیان گریزی از آن ندارند جز آنکه به هم پناه بیاورند.

به چهره هم چنگ می زنند.

به عهدهای خود خیانت می کنند، دروغ می گویند، گویی وضع طبیعی هابز ظهور کرده باشد.

اما مردم از خود و تنهایی عمیقی که گریبان شان را گرفته چاره ای جز پناه آوردن به دیگری ندارند.

به آثاری عادت داریم که عشق را به عنوان آخرین میانجی ارتباطات انسانی به تصویر می کشند.

همه در این خیال اند که توسن عشق از راه برسد و ناسازواری های واقعیت جهان را سازوار کند.

عشق هم در انتهای شب، یک کلیشه بی معناست.

خانم پناهنده بیننده را به آنسوی تصورات رمانتیکی عشق می برد.

پرسش جدی تر می شود: چه بر سر آدمیان خواهد آمد وقتی همه میانجی ها اعم از سنت و خداوند و حتی عشق از میان برخاسته باشند؟ در انتهای شب، چ