چرا زبان دولت در ایران دچار لکنت شده است؟

تحول در رویکرد و کارکرد روابط عمومی های دولتی، از مهم ترین اولویت های ارتقای حکمرانی و ترمیم سرمایه اجتماعی است.

این تحول نه تنها به افزایش اثربخشی سیاست های دولتی کمک می کند، - به گزارش سایت قطره و به نقل ازجماران؛ عباس رضایی ثمرین، روزنامه نگار و پژوهشگر رسانه در یادداشتی در خبرآنلاین نوشت: سیاست در ایران همیشه محمل تناقض های بنیادین است؛ در عصری که مهم ترین ویژگی آن تسهیل ارتباطات و برآمدن انواع و اقسام ابزارهای فناورانه ارتباطی است، شکافی میان ملت و نهاد دولت در ایران دهان گشوده که محصول نوعی اختلال ارتباطی است.

عجیب اینکه هر چه فناوری های ارتباطی پیشرفته تر می شوند، فاصله میان مردم و نهاد دولت نیز در کشور ما بیشتر می شود.

ریشه این اختلال کجاست؟ آیا صرفاً محصول سیاست های کلان است، یا نهادهای واسطی که مسئولیت تسهیل گری ارتباطات میان دولت و جامعه را دارند نیز ناکارآمد و مقصرند؟ قبلا نوشتم که غلبه بر بسیاری از چالش های مزمن در کشور که حکمرانان آنها را با رسانه یا سیاستگذاری رسانه ای قابل حل می دانند، در درجه اول نیازمند تصمیماتی در سطح سیاسی و حاکمیتی است.

این سوءتفاهم اما نباید مانع توجه به ناکارآمدی ها و کژکارکردهای اطلاع رسانی دولتی و به طور اخص روابط عمومی های دولتی شود.