در جستجوی آن 60 درصدی که نیامدند

بیگانگی محض از واقعیت های جامعه ایران و روندهای اجتماعی تنها سبب فربه تر شدن جمعیت 60 درصدی ها در سالهای آتی می شود.

اگر مطالبات این جمعیت مورد بی توجهی ارکان نظام قرار گیرد، - ممکن است در آینده بازی سیاست در ایران دستخوش تغییرات جدی شود.

عصر ایران؛ سجاد بهزادی - انتخابات با هر کیفیتی و در هر نوع حکومتی به شکلی مطلوب و یا نامطلوب آن آغاز و در نهایت به پایان می رسد؛ اما تحلیل ها پیرامون آن می بایست چراغ راهی برای هر نظام حکم رانی باشد.

در انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم، مسئله عدم مشارکت 60 درصد جامعه در مرحله اول و پس از آن 50 درصد در نوبت دوم، همچنان محل اعتناء جدی است.

  به تازگی رییس مجلس شورای اسلامی گفته است 50 درصدی که رأی ندادند الزاما برانداز نیستند؛ شاید همین بچه های حزب اللهی ها هم باشند.

از طرفی دیگر عباس عبدی در توییتر ودر پاسخ به قالیباف نوشت: اگر این ( سخن قالیباف) را بپذیریم باید گفت کسانی هم که رای دادند به معنای تایید نظام نیست.

در این صورت باید دنبال معیار دیگری برای شرکت و عدم شرکت در انتخابات، یعنی امید و ناامیدی بود.

  به اعتقاد نویسنده برای بدست آمدن درک دقیق و درستی از آمار 50 و یا 60 درصدی که در انتخابات چهاردهم ریاست جمهوری شرکت نکردند، باید چراغ به دست بود و آدرس اشتباهی نرفت و گرنه این اشتباه می تواند بحرا�