ویرانی به نام مرمت؛ بلای جان بناهای تاریخی ایران

مرمت بناهای تاریخی در شهر های مختلف ایران به افرادی سپرده می شود که نه از معماری منطبق بر اقلیم بنا های تاریخی ایران چیزی می دانند و نه از هویت معماری یک اثر تاریخی و لزوم حفظ آن هویت، - آن ها تنها به اتمام پروژه در کمترین زمان با کمترین هزینه فکر می کنند و دیگر هیچ.

مرمت غیر اصولی بنا های تاریخی چند سالی است که در وزارت میراث فرهنگی تبدیل به یک روال معمول شده است.

بنا های ارزشمند تاریخی به دست تیم های غیرمتخصص و ناآشنا با اصول مرمت، سپرده شده و در عوض مرمت و احیا، طی یک پروژه مرمتی غیر تخصصی، هویت و حیات شان در معرض آسیب قرار می گیرد و یا تخریب می شوند.

  فرزانه قبادی در اعتماد نوشت: مرمت آثاری مثل گنبد مسجد جامع عباسی در اصفهان، مدرسه خان در شیراز، معبد هندو ها در بندرعباس، دروازه قرآن در شیراز، خانه ملک در بازار تهران، قره کلیسا در آذربایجان، سقف بازار وکیل در شیراز، عصارخانه در کاشان، چهار طاقی گنبد در استهبان و بسیاری بنا های دیگر آنقدر از اصول مرمت و حفاظت بنا های تاریخی فاصله دارد که این شائبه ایجاد می شود که متولیان بیش از آنکه قصد مرمت و حفاظت از این بنا ها را داشته باشند، قصد تخریب آن ها را دارند.

  در بسیاری از نظریه های علمی در خصوص مرمت آثار تاریخی تاکید شده که اساسی ترین مرحله مرمت پیش از هرگونه مداخله در اثر، شن