نقد یک تحریف عاشورایی؛تحریف گزارش به میدان رفتن عابس/ عابس لخت نبود

عابِس بن ابی شَبیب شاکِری از بزرگان شیعیان کوفه و مردی سخنور و عابد و شجاع بود که در کربلا جانش را فدای امام حسین(ع) کرد.

او از یاران امام علی(ع) بود که در جنگ صفین نیز مجروح شده بود.

- بعضی افراد از گزارش شهادت عابس برای تأیید دو موضوع پرمناقشه در عزاداری، یعنی لخت شدن و قمه زنی استفاده می کنند.

اما چنین استفاده ای صحیح نیست و ناشی از ترجمه و فهم نادرست آنها  از گزارش شهادت اوست.

در ادامه به تشریح این دو برداشت ناصحیح می پردازیم.

 1.

استفاده برای تأیید قمه زنی: در قسمتی از حکایت به میدان رفتن عابس در روز عاشورا آمده است: ثم مشی بالسیف مصلتا نحوهم، و به ضربه علی جبینه؛ سپس با شمشیر کشیده به سوی آنها رفت و جای زخمی بر پیشانی داشت.

طرفداران قمه زنی از وجود جای زخم بر پیشانی عابس چنین استفاده کرده اند که او قبل از رفتن به میدان نبرد، رفتاری شبیه قمه زنی داشته و خودزنی نموده است.

ولی این جای زخم هیچ ارتباطی با قمه زنی و رفتارهای مشابه آن ندارد، بلکه جای ضربه ای بوده است که سال ها قبل در جنگ صفین و در رویارویی با دشمنان بر پشانی عابس وارد شده بود؛ البته برخی مثل طبری کلمه صفین را از روی عمد یا اشتباه انداخته‏ اند.

اما طبق نقل دو کتاب ذخیره الدارین و ادب الطف اصل عبارت اینچنین است: ثم مضی بالسیف مصلتاً نحو القوم و به ضربه علی جبینه یوم صف�