چرا رسانه های ایرانی در جنگ روایت ها شکست می خورند؟

روز به روز شاهد آبرفت اعتماد عمومی به رسانه های جریان اصلی بوده ایم و به تبع زمینه برای نفوذ و تاثیرگذاری تریبون های رسانه ای ایران ستیز در جامعه فراهم شده است.

- اما چرا این اتفاقات افتاده است؟ عباس رضایی ثمرین* در خبرآنلاین نوشت: ترور رهبر جنبش حماس در تهران یک بار دیگر موضوع ظرفیت روایت سازی رسانه های ایرانی و توان ایستادگی آنها در برابر روایت های بدیل و انگاره سازی های خارجی را به صدر توجه افکار عمومی آورده است.

در روزهایی که اطلاعات با سرعتی سرسام آور در حال گردش است، نقش رسانه ها صرفا در انتشار خبر خلاصه نمی شود و کنشگران جهانی از آنها برای شکل دهی به روایت های مشترک و ایجاد وفاق استفاده می کنند.

در ادبیات علم ارتباطات، قدرت چارچوب بندی یکی از ابزارهای اصلی رسانه ها برای روایت سازی به شمار می آید.

ایده مرکزی نظریه چارچوب بندی این است که رسانه ها با انتخاب و برجسته سازی برخی جنبه های واقعیت و نادیده گرفتن جنبه های دیگر، عملا چارچوبی برای ادراک مخاطب ایجاد می کنند.

بر اساس این نظریه، رسانه ها نه تنها انتقال دهنده اطلاعات، بلکه شکل دهنده به نحوه تفسیر و درک مخاطبان از رویدادها هستند.

آنها با انتخاب زاویه ورود به موضوعات یا ترسیم هدفمند محل نزاع  و نوعی قاب بندی گزینشی، به جنبه های مشخصی از ماجراها نور می اندازند و ا