در رؤیای درخت

با درگذشت استاد هاشم بدری، هنرمند صاحب تکنیک «بدریسم» در هنر نقاشی، علی یاری، شاعر و منتقد ادبی، متنی به یاد او نوشت.

- ایسنا/خوزستان با درگذشت استاد هاشم بدری، هنرمند صاحب تکنیک بدریسم در هنر نقاشی، علی یاری، شاعر و منتقد ادبی، متنی به یاد او نوشت.

یاری در این متن که آن را برای انتشار در اختیار ایسنا گذاشته می نویسد: برای من، تو آیینه مجسم این پاره از شعر مولانا هستی: مرده بُدم، زنده شدم، گریه بُدم، خنده شدم/دولتِ عشق آمد و من، دولتِ پاینده شدم.

مرز فسردگی و شیدایی تو ناپیداست.

مرز گریه و خنده تو نیز همین قدر باریک و نادیدنی است.

چه بسیار در خنده هایت گریسته ای و ناگهان گریه را به خنده ای جلا داده ای.

چنین کیمایی جز در تو و جان های شوریده و شعله وری هم رنگ تو کجا دست یاب می شود.

تاروپود تجربه های زیسته تو با دیبای عاطفه و صمیمیت و سادگی و ساده دلی بافته شده است.

زیست تو همه با صدقِ عاطفی آمیخته است.

هر چه بر قلم و زبان تو جاری می شود، برآمده از همین سویه کمیاب در زندگی ماشین زده روزگار ماست که در تو چون چشمه جوشانی، همه چیز را به روشنی و تابناکی بر آفتاب می افکند.

اگر بتوان هر کسی را با رنگی به یاد آورد، رنگ تو جز سبز نخواهد بود.