خبرنگاری میان مردم

خبرنگاران مستقل، در عین حال که از نامرادی هایی همچون اخراج اساتید، فسادهای خانمان سوز مانند چای دبش و.

پرده برداشتند، در میانه بحران های سیاسی به عقلانی کردن رفتار جامعه و آرامش آن کمک کرده و برای ایجاد جامعه ای سالم کوشیدند.

- هفدهم مرداد، روز خبرنگار است.

وجدان جمعی ایرانی، همواره روزنامه نگاران و خبرنگاران را الگوی شرافت، آزادی و زندگی سخت می داند.

به این سالها که نگاه می کنم، ارزش ها و وجوه نهفته بیشتری از کار دشوار خبرنگاری برایم جلوه گر می شود.

خصوصا در سال 1401 که بحران های اجتماعی فراوانی کشور را در برگرفت، از یک سو، نشنیدن صدای مردم و فقدان ارتباطی درست بین دولت و جامعه و مفاهمه ای که صورت نگرفت، از سوی دیگر خوانش امنیتی دولت از صداهای مردمی به دور از مفاهمه و درک خواسته های آنها و همچنین با پارازیت همراه شدن صدای دولت و حاکمیت، شرایط خاصی را پدید آورد.

در آن زمان که رسانه های خارج از کشور با تهییج افکار عمومی بر طبل خشونت، خونریزی بیشتر و عمیق تر شدن فاصله ها، حتی بین جامعه و جامعه می کوبیدند نقش خبرنگاران مستقل که در میانه و در کنار مردم ایستادند، حرفهای جامعه را نوشتند، با آنکه هم در مقابل خوانش های امنیتی هزینه دادند و هم از سوی رسانه های خشونت طلب مورد حمله قرار گرفتند؛ بسیار موثر و تعیین کننده بود.