روایتی از خدمت عاشقانه به عزاداران حسینی در کنار اجاق های داغ

خوردن غذای نذری در روزهای محرم البته بعد از عزاداری سیدالشهدا(ع) از جمله لحظاتی است که هر کس دوست دارد، ذره ای از آن را به تبرک استفاده کند و اگر بیماری دارد مقداری از آن را برای شفا ببرد.

- ایسنا/خراسان رضوی خوردن غذای نذری در روزهای محرم البته بعد از عزاداری سیدالشهدا(ع) از جمله لحظاتی است که هر کس دوست دارد، ذره ای از آن را به تبرک استفاده کند و اگر بیماری دارد مقداری از آن را برای شفا ببرد.

پخت و پز غذا کاری است که آشپزهای هیأت ها، با تمام سختی هایش در این تابستان داغ و سوزان آن را با دل و جان برای پذیرایی از عزاداران حسینی انجام می دهند، کارشان آفتاب نزده در کنار اجاق های داغ شروع می شود، به عشق امام حسین و سینه زنانش ساعت ها پای دیگ و اجاق ها اشک ریختند و غذایشان را با ذکر و نام اهل بیت معطر نمودند و به دست مهمانان غذای نذری دادند.

سینه زنان برای صرف نهار به هیات برگشته بودند، با ذکر یا حسین و صلوات درب دیگ غذا را باز می کنند، سینی های غذا یکی پس از دیگری از پنجره کوچک آشپزخانه به داخل سالن هدایت می شود، اینجا هر کس وظیفه خاصی دارد و تقسیم وظایف از قبل انجام شده است.

برخی ها مسئول شستشوی ظروف بودند و عده ای آن طرف‏تر مسئول کشیدن برنج در دیس ها و جا کردن خورشت در پیاله های استیل، گوشه ای دیگر از آشپزخانه دیگ های بزرگ شستشو می �