امروز خراسان شمالی همچون طریق الحسین بود

نوجوان خوش سیما، با شال زیبای عزایی بر دوش هایش منقش به «نوکر نوکراتم یاعباس» آرام آرام قدم زنان به سمت گلستان شهدای حرکت می کند، شعری زیبا می خواند «  پاهام حرم نمی رسه، - ایسنا/خراسان شمالی نوجوان خوش سیما، با شال زیبای عزایی بر دوش هایش منقش به نوکر نوکراتم یاعباس آرام آرام قدم زنان به سمت گلستان شهدای حرکت می کند، شعری زیبا می خواند   پاهام حرم نمی رسه، صدام می رسه، من جا موندم ولی سلام می کنم، من می دونم که این سلام می رسد.

اربعین حسینی، روزی است که نه فقط در آسمان ها، بلکه در زمین هم هیاهویی برپا است، هیاهویی که چشمان الهی و گوش های خدایی میزبان آن است، همهمه ای که شور و شوقی وصف ناشدنی دارد، حال و هوایی که با عشق آمیخته شده و جز عشق نمی توان یافت.

روز اربعین، روز ندا و آواها است، روز لبیک گفتن ها به امام حسین(ع) و یاران باوفایش، روز هم نوایی و همگامی با اسرای کربلا به سمت نینوا است، روزی که باید کمر خود را محکم بست و به یاد کاروان عاشورایی پا در راه جاده نجف تا کربلا گذاشت.

هر ساله مراسم اربعین در شهرها و روستاهای خراسان شمالی برگزار می شد، به مقصد امامزاده و یا قبور اما چند سالی است که مراسم پیاده روی جاماندگان حسینی با برنامه ریزی خاصی با مبدا و مقصد مشخصی برگزار می شود و با آه، سوز و حسرت هزاران نفر از مردم این استان