حال و هوای نیروی دریایی در روزهای پس از پیروزی انقلاب؛ نفوذ توده ای ها در نیروی دریایی چقدر صحت داشت؟

اولین شغلم پس از انقلاب، مسئول تجدید سازمان نیروی دریایی بود، بعد معاون طرح و برنامه و بعد از آن فرمانده ناوگان شدم، ناخدا #افضلی که آمد، به ستاد مشترک ارتش رفتم، خودم رفتم، چون نمی خواستم زیر دست افضلی کار کنم.

ناخدا افضلی هم دوره من و مهندس کشتی بود.

فکر می کردم که او نمی تواند این کار را انجام بدهد؛ ضمناً به عملیاتی که اول انقلاب در پایگاه های دیگر کرده بودند، مشکوک بودم و می دانستم این افراد به آن صورت مذهبی نیستند؛ به خوبی می شناختمشان، با ناخدا افضلی روی یک ناو از آمریکا به ایران آمده بودم، قبلاً هم گفتم کلاً به او مشکوک بودم، بنابراین در نیروی دریایی نماندم.

سیاستمدار نبودیم، اصلاً نمی دانستیم اینها توده ای اند.

حتی نمی دانستیم سیاسی اند.

فکر می کردیم هیچکس سیاسی نیست.

 هنگام گذر از جبل الطارق، ناخدا افضلی از من چیزی پرسید که بعدها برایم تداعی معنی داشت.

در این سفر روی ناو ریاضی، ناخدا افضلی تمام 10 ماه هم اتاق من بود.

او مهندس کشتی و من فرمانده دوم بودم.

اول قرار بود یک افسر مهندس دیگر به ما بدهند که زن انگلیسی داشت، زمانی که قرار بود به آمریکا بیاید و به ما بپیوندد، به انگلیس رفت و دیگر خیلی راحت نیامد.

بنابراین افضلی را به جای او فرستادند.