علی شریعتی متهم ردیف اول؟!

شریعتی به عنوان متهم ردیف اول وضع موجود، داستانی است که عمری چهل ساله دارد.

این داستان در دو بزنگاه برای تامین دو هدف متفاوت طرح انداخته شد.

-  هدف طرح دوباره نقد شریعتی، نه نسبتی با نظم سکولار دارد نه دمکراسی.

هدف بازآفرینی نظام جمهوری اسلامی در هیات ایران دوران صفوی است.

  یک گفتگو و یک مقاله در شماره اخیر تجارت فردا به نقد شریعتی اختصاص یافته است.

در این متون، شریعتی در سه گانه سوسیالیسم، اسلام انقلابی و امت گرایی خلاصه و نقد شده، تا سه گانه دیگری جانشین شود: بازار آزاد، اسلام سنتی و ایران گرایی.

نقد شریعتی در بزنگاه اول وجهی انکاری و سلبی داشت.

اما در بزنگاه دوم هدفی ایجابی را در سر می پروراند.

نقشه ای برای بازآفرینی نظام مستقر در متون پرورده می شود.

  در متون تجارت فردا، شریعتی به خاطر عدم توجه به دمکراسی نقد شده است، اما در سه گانه مطلوب نقدکنندگان هم جایگاهی به دمکراسی داده نشده است.

تحریرکنندگان از ایران گرایی سخن گفته اند اما نشانی از فهم دمکراتیک از ناسیونالیسم ایرانی در آن نیست.

به کرات از لزوم توجه به نصوص اصلی اسلام و اسلام تاریخی و اسلام فقها سخن گفته شده، اما معلوم نیست توجه به این متون، چه وجهی برای دمکراسی باقی می گذارد.