آمده ام ای شاه پناهم بده

خسته ای، امیدهایت وا خورده اند.

حتی در رویاهایت هم از رسیدن به آرزوهایت خبری نیست.

ناتوان شده ای از تلاش برای زندگی.

قایق شکسته ای شده ای در دریایی از مشکلات، - ایسنا/خراسان رضوی خسته ای، امیدهایت وا خورده اند.

حتی در رویاهایت هم از رسیدن به آرزوهایت خبری نیست.

ناتوان شده ای از تلاش برای زندگی.

قایق شکسته ای شده ای در دریایی از مشکلات، دیگر تحمل نداری، یک چیز نو می خواهی، شاید یک رویش، شاید یک حس جدید، یک توان بزرگ، چشم هایت برق می زند.

به یادش می آوری خوب می دانی.

همان چیزی است که تو می خواهی دلت هوای دخیل شدن در پنجره ی فولادش را دارد.

پنجره ای که فقط نام فولاد دارد و در واقع شاهراه مخملی دل های مضطری است که از آن عبور می کند تا در حریم کرم و بخشش ذره ای یاس کبود وارد شوند.

هوایش رهایت نمی کند.

اشتیاق زیارت در آستان مبارکش چنگ بر دلت انداخته است اما مکان .

؟ دل را پرواز می دهی به سوی آن بارگاه و آن مولای عزیز.

شور و جنونی را که در دل بر پا شده است فقط او می داند.

او که هشتمین خورشید درخشان منظومه عشق توست.

او که ارمغان بهشت بر خاک تیره ی زمین است.

هوای حرمش برای روح گناهکار تو سنگین است.

فقط می توانی زمزمه کنی و اگر کمی معرفت داشتی گرمای حضورش را درک می کردی اما آه از عقده های چرکین گناه! فقط اشک ها بر گونه ها می غلتند و با ریا همه چیز ر