بازخوانی یک سفر عاشقانه از مازندران تا مشایه نجف و کربلا

اربعین همیشه تجلی شور برای عاشقان اباعبدالله است که با طی کردن عمودها به سرزمین عشق می رسند.

- کربلا- اربعین همیشه تجلی شور برای عاشقان اباعبدالله است که با طی کردن عمودها به سرزمین عشق می رسند.

خبرگزاری مهر ، گروه استان ها - بهناز مقدس: هر سال مردمان زیادی از سراسر ایران از زن و مرد تا پیر و جوان، کودک و معلول، عاشقانه رهسپار جاده عاشقی خواهند شد و عشق به خاندان محمد (ص) خستگی راه و گرما را از یاد می برد.

همه چیز از نذری آب شروع شد، اربعین 1402 بطری آبی از حرم امام حسین (ع) برایم آورده شد، همانجا نذر کردم که اگر سال آینده قسمتم شد، منم نذری بدهم، با وجود بیماری اما آرزوی رسیدن به سیدالشهدا خستگی نداشت.

کمتر از یک هفته همه مدارک مهیا برای سفر در مسیر عاشقی شد، کوله پشتی سبک با وسایل لازم به سفارش همسفران آماده و کفش پوشیدیم، با بسم الله عشق بازی شروع شد.

از مرز خسروی وارد خاک عراق و بعد از کمی تأمل به سمت سامرا راهی شدیم، آنقدر مبهوت مسیر بودم که یادم رفته بود خبری بنویسم یا عکسی به یادگار انداخته باشم.

تا امسال که قسمت، زیارت بین الحرمین بود، می دانستم اما زائرِ نرفته، دل پردردی دارد، همان شد که نیت کردم قدم هایی برای آن ها بردارم، بعد از زیارت حرم امام حسن عسکری (ع) و خواندن نماز راهی کاظمین شدیم.