تمرچین کریدور فرهنگی از قفقاز تا آذربایجان غربی

ظهر تابستان است و گرمای هوا، پای پیاده، عرقی برچهره اش نشانده، اما لبخند دلنشینی که هر عاشقی نزدیک وصال معشوق بر لب دارد، بر چهره خسته اش خودنمایی می کند؛ - او عازم است عازم دیار سرور جوانان بهشت، عازم کربلای حسین است.

عشق و ارادت به ائمه اطهار همواره در دل مسلمین موج می زند اما حضور مشتاقان و خیل عظیم ارادتمندان به ابا عبدالله در پیاده رویی اربعین، نشان می دهد این حسین که از آن دم می زنند با دلها چه کرده که پیر و جوان برای متبرک شدن جانشان به تربت مطهرش دست از پا نمی شناسند.

اینبار ما هم عازیم اما تا گذرگاه تمرچین، معبری برای عبور عاشقان حسین به سرزمینش.

از دور پرچمهای منقش به نام حسین توسط دست باد نوازش کنان به این سو و آن سو در حرکتند، موکب های متعدد در دو طرف مسیر عبور به سمت گذرگاه تمرچین مستقرند و خادمان پسرِ دُردانه زهرا با لبخندی بر لب از زائران اباعبدالله پذیرایی می کنند.

در مسیر حرکت، نوایی که از موکب ها پخش می شود روح را جلا می دهد، پذیرایی به حد عالی توسط موکب های مختلف به زائران انجام می شود، از غذای گرم گرفته تا هندوانه خنکی که خادمان کوچک مواکب با پذیرایی شان لبخند بر لب زائران می نشانند.

تمرچین، حال و هوای عجیبی دارد.