طالقانی؛ مجاهد سلول های نمور

مردان مجاهد را نه شکنجه و زندان، نه تبعید و دوری از خانه و خانواده، هیچ یک از پای در نمی آورد.

مردان مجاهد جان و مال و آبرویشان را با خدا معامله کرده اند.

- جماران ـ منصوره جاسبی: سال 41 بود که شاه و رژیمش انقلابی با عنوان انقلاب سفید راه انداخته بودند.

امام خمینی(س) سکوت را جایز نشمرد و واکنش نشان داد، واکنشی که رسوایی شاه را در پی داشت.

آیت الله طالقانی هم وارد عمل شد رژیم که مجری سیاست های امریکایی ها بود اما کوتاه نیامد و آیت الله طالقانی را روانه زندان کرد.

چند ماه بعد او را آزاد کرد و بهانه ای می طلبید تا بار دیگر راهی زندانش کند.

مسجد هدایت شده بود پایگاه فعالیت هایش.

از زندان می گفت، از واقعیت هایی که در کشور در حال جاری شدن بود، از انقلابی که نامش را انقلاب سفید گذاشته بودند، از قیامی که باید علیه رژیم راه انداخت.

آن دهه محرم، یازده شب سخنرانی کرد.

به گوشش رساندند که ساواک می خواهد دستگیرش کند.

لواسانات را انتخاب کرد.

شب دوازدهم محرم که همان شب 15 خرداد سال 42 بود امام را دستگیر کردند.

دستگیری ایشان، خروش مردمی را به دنبال داشت.

خروشی که منجر به خون و خون ریزی شد و قیامی که شد مبدا چشم انتظاری امام برای ظهور حضرت حجت(عج).