باور به حاجت دهی «سمنوپزان» در اربعین و ماجرای یک خوش شانسی

نذری دادن بخشی از فرهنگ عامه مردم ایران است که به بهانه برخی مناسبت های مذهبی، بیش از سایر زمان ها انجام می دهند.

دو ماه قمری محرم و صفر بخشی از زمانی است که پخت و پخش نذری های خاص بیشتر دیده می شود چنانچه برخی نذر می کنند تا در 20 صفر که مصادف با اربعین امام حسین (ع) است، - برخی در سمنو فندق، پسته، بادام و گردو را با پوست می اندازند و معتقدند اگر این محصولات به شکل سالم در کاسه کسی پیدا شود برایش خوش شانسی می آورد.

برخی نیز آجیل سالم باقی مانده از سمنو را به نشانه برکت درون کیف خود قرار می دهند.

در گذشته پختن سمنوی نذری کاری کاملاً زنانه بود که با نام حضرت زهرا (س) متبرک می شد.

زنان برای برآورده شدن حاجات و نیازهای خود نذر می کردند و سمنو می پختند.

علت اینکه در گذشته از پخت سمنو به عنوان نذری زنانه یاد می شد این بود که زنان این کار را برای حاجاتی همچون بچه دار شدن، باز شدن بخت دخترانشان و .

انجام می دادند.

کسانی که سمنو می پزند گاهی نیت چندساله می کنند و در صورت برآورده شدن نذرشان، سالی یک بار سمنو می پزند.

برخی نیز قبل از برآورده شدن نذر، سمنو را می پزند و بر این باور هستند که با ادای دِین پیش از موعد خود، حضرت زهرا (س) نذر آنها را انجام شده تلقی می کند و حتماً درخواستشان را برآورده می کند.