تفاوت نقشه های فرش عشایری در مناطق مختلف ایران

هر فرش حکایتگر فرهنگ، تاریخ و طبیعت منطقه ای هستند که از آنجا نشأت گرفته اند.

با وجود شباهت های کلی در طرح و رنگ، تفاوت های چشمگیری در نقشه های فرش های عشایری مناطق مختلف ایران وجود دارد.

این تفاوت ها، حاصل عوامل متعددی از جمله شرایط جغرافیایی، اقلیم، سبک زندگی و باورهای مذهبی عشایر هر منطقه است.

چرا فرش عشایری محبوب است ؟  فرش عشایری، یکی از ارزشمندترین میراث های فرهنگی ایران است که ریشه در زندگی کوچ نشینی و ارتباط تنگاتنگ با طبیعت دارد.

فرش های عشایری به دلیل طرح ها و نقشه های منحصر به فرد، رنگ های طبیعی و زنده، و بافت دستبافت با کیفیتی که دارند، همواره مورد توجه بوده اند.

این فرش ها علاوه بر زیبایی ظاهری، نمادی از فرهنگ و هنر اصیل ایرانی هستند و به عنوان یک اثر هنری و سرمایه ارزشمند محسوب می شوند.

رنگرزی فرش های عشایری یکی از مهم ترین مراحل تولید این آثار هنری است.

رنگ های استفاده شده در فرش های عشایری اغلب از گیاهان طبیعی مانند روناس، نیل، پوست انار و پوست گردو گرفته می شود.

انواع فرش لاکی مثل فرش لاکی با طرح سنتی و فرش لاکی مدرن  در نقشه های عشایری نیز به این شیوه رنگرزی می شوند.

عوامل موثر بر تفاوت نقشه های فرش عشایری شرایط جغرافیایی: مناطق کوهستانی، دشتی، بیابانی و جنگلی، الهام بخش طرح های متفاوتی در فرش های عشایری