خورشیدی غریب، برخاسته از دریای تبریز/شمس تبریزی کیست؟

مردی بود عجیب و آشفته و تندخو، ایستاده در مرز کفر و در عین حال دارای ایمانی عمیق.

شناخت فردی نظیر او برای ما بیشتر حاصل ارتباط خاص او با مولوی _جلال الدین محمد بلخی_ و تأثیر شگرفش به او است.

- خبرگزاری مهر ، گروه فرهنگ و ادب، طاهره طهرانی: شمس الدین محمد پسر علی پسر ملک داد تبریزی، کسی است که بسیاری از ما او را به نام شمس تبریزی می شناسیم.

هرچند شناختن برای مردی به غریبی او واژه عجیبی است.

می توان گفت که در تمام طول عمر سعی اش بر این بوده تا در هیچ مرز و لباس و قالبی نگنجد.

به همین دلیل برای مردم عادی مردی عجیب و آشفته و برای مخالفانش مردی تندخو، ایستاده در مرز کفر و در عین حال دارای ایمانی عمیق قلمداد می ‎ شد.

اساساً شناخت فردی نظیر او برای ما بیشتر حاصل ارتباط خاص او با مولوی (جلال الدین محمد بلخی) و تأثیر شگرفش به او است.

آنچه درباره او می دانیم حاصل گفته های خود اوست که توسط شاگردان مولوی و مریدانش (در کتاب مقالات شمس) به طریقی نه چندان منظم گردآوری شده است.

پدر شمس مردی بسیار مهربان و نازکدل بوده است.

چنانکه با شنیدن یک سخن اشک از چشمانش روان می شده، هرگز به پسرک -علیرغم رفتارهای غریبش مثل غذا نخوردن های چند روزه و سخن نگفتن های پیاپی- خشم نگرفته و همیشه او را با مهر و ناز پرورده و با او همیشه به لطف سخن گفته بود.