نکونام و شمسایی بازنده های بزرگ!

یک) همیشه خط باریکی بین احتیاط و ترس وجود دارد.

زمانی شما به تمام جوانب کار فکر کرده و برای رسیدن به هدف خود برنامه ریزی دارید و با احتیاط حرکت می کنید تا مبادا از اهداف تعیین شده دور شوید؛ زمانی از سر ترس و ناچاری دست به کار هایی می زنید که هیچ ارتباطی با اهداف تعیین شده تان ندارد.

بسیاری مواقع این دو موضوع با یکدیگر اشتباه گرفته می شوند اما آنهایی که فوتبالی باشند می دانند فرق این دو واژه بسیار زیاد است.

دو) ژوزه مورینیو، زمانی سلطان فوتبال جهان بود.

در هر تیمی به موفقیت می رسید و با ساختار دفاعی خاص تیم هایش موفقیت را در آغوش گرفته بود.

او مربی ترسویی نبود، مربی بازنده ای هم نبود بلکه با احتیاط و هدف گذاری دقیق بدل به پدیده ای خاص و شگفت انگیز در دنیای فوتبال شد.

هرچند عمر سلطنت مورینیو در فوتبال سال هاست به پایان رسیده و احتیاط جایش را به ترس داده!سه) برخی مربیان فوتبال هنوز به سیستم دفاعی مورینیو معتقدند و با سبک و سیاق بازی بسته می خواهند با کمترین خلق موقعیت به نتیجه دلخواه برسند.

اتفاقی که سال هاست در فوتبال اول جهان مشاهده نمی کنیم اما در فوتبال ایران توسط جواد نکونام دیده می شود.

او که الگوی مربیگری اش کارلوس کی روش است، سبک و سیاق اخلاقی و رفتاری اش را هم مثل کی روش کرده و همانند او نتیجه نمی گیرد! هرچند نباید منکر ای