اجناس چینی شعله کوره های آهنگری را خاموش کرده اند

شغل های بسیاری از دیرباز تاکنون در مناطق مختلف براساس نیاز مردم به وجود آمده اند؛ شغل هایی که به مرور زمان، بسیاری از آن ها به دست فراموشی سپرده شده اند و امروز فقط نام و یادی از آن ها باقی مانده است.

- ایسنا/خراسان رضوی شغل های بسیاری از دیرباز تاکنون در مناطق مختلف براساس نیاز مردم به وجود آمده اند؛ شغل هایی که به مرور زمان، بسیاری از آن ها به دست فراموشی سپرده شده اند و امروز فقط نام و یادی از آن ها باقی مانده است.

با وجود اینکه بسیاری از مشاغل سنتی در شهرهای خراسان رضوی از بین رفته اند، اما آهنگری یکی از کسب و کارهایی است که در میان مردم کوچه و بازار هنوز کسانی هستند که به شغل آبا و اجدادی شان وفادار مانده اند.

هنر آهنگری با وجود قدمت زیاد، این روزها به دلیل کهولت سن فعالان، استقبال نکردن جوانان از این هنر و ورود ابزار و ماشین آلات جدید صنعتی، بخصوص اجناس چینی، رونق گذشته را ندارد و حتی در حال رکود و به حاشیه رفتن است.

محمد آهنگر، یکی از چند نفر انگشت شمار بازمانده فعال در حرفه آهنگری در جنوب خراسان رضوی است که در کارگاه خود با دیواره های سیاه و دودی از وسایل آهنی که با دستان پرتوانش تولید شده است، فعالیت می کند و تاکنون چراغ حرفه آهنگری را روشن نگه داشته است.