فرایند شکل گیری سیاست های کلی (فکر، طراحی و تغییر) و نقش رهنمودهای مقام معظم رهبری

سیاست گذاری از یک دیدگاه معادل تصمیم گیری است.

چراکه در تعیین سیاست کلی، اتخاذ تصمیم می شود.

جامعه برای تداوم حیات خود می بایست از موقعیت هایی عبور کند و از موقعیت موجود به موقعیت مطلوب برسد.

برخی از اهداف تدوین سیاست کلی عبارت اند از: وفق دادن اهداف گسترده و متنوع با منابع محدود، حفظ حقوق افراد و فراهم کردن منافع آحاد مردم، تشویق و ترغیب همکاری هایی که احتمالاً بدون دخالت و اثرگذاری دولت میسر نیست.

(دوویت و مییر، 1394) رهبر معظم انقلاب، اهداف تدوین سیاست کلی را در سه هدف خلاصه نموده اند:   1- انضباط کشور از لحاظ سیاست ها و هندسه کلی عمل و اجرا در کشور  2- جلوگیری از رفتارهای گسیخته، پراکنده و بی رویگی در رفتار  3- جلوگیری از گسست ها و ضربه هایی که بر اثر تغییر و تبدیل بی رویه سیاست های اجرایی به کشور وارد می شود.

    در حقیقت، سیاست کلی سمت وسوی برنامه ها، منابع و امکانات و حتی سطح اهداف مورد انتظار را مشخص می سازد.

ازاین رو سیاست کلی دارای دو بعد: 1- توصیفی و تبیینی و 2- هنجاری و ارزشی است.

  مفهوم سیاست کلی در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران، شناسایی شده و مورد پذیرش قرارگرفته است.

بند (1) اصل (110) قانون اساسی از جمله وظایف و اختیارات رهبری را تعیین سیاست های کلی نظام پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام مقرر می دارد.