خاطرات نخست وزیر دوره پهلوی از سفر به فلسطین

5 بازدید  من وقتی در لیدا، نه فرسنگی بیت المقدس از هواپیما پیاده شدم کیف دستی خود را که محتوی بعضی کاغذهای لازم و در حدود ششصد دینار عراقی و لیره فلسطین در آن بود و غیر از آن دیگر پول نداشتم، فراموش کردم از داخل هواپیما برداشته همراه بیاورم.

لذا به دفتر هواپیما تلفن کردم، گفتند از لیدا سئوال کرده جواب می دهیم ولی تا ساعت 9 شب هرچه تلفن کردیم گفتند تلفن و تلگراف لیدا جواب نمی دهد و ساعت 9 گفتند در لیدا حادثه ای واقع شده و قریب بیست طیاره را تروریستهای یهودی آتش زده اند و حکومت نظامی در اینجا برقرار شده.

من از پیدا شدن کیف مأیوس شدم ولی صبح آن روز کیف را که با نوارهای متعدد بسته و لاک و مهر کرده بودند از لیدا فرستادند و از من رسید گرفتند و بعد از ملاحظه محتویات آن هیچ دست نخورده بود.

  در محله ای که ما بودیم و آن محله مسیحی های فلسطین بود هرروز از مغازه یخ فروشی یک قطعه یخ برای ما می فرستادند و پول آنرا آورنده می گرفت.

یک روز یخ نرسید.

تا ظهر دکتر صدر از کنسولگری به خانه آمد و خودش رفت به کارخانه یخسازی که نزدیک منزل ما بود.

آنجا خرده فروشی نداشتند و هرقدر سعی کرده بود که یک قطعه یخ به دو سه برابر قیمت معمولی از حاملین یخ بگیرد گفته بودند خلاف مقرراتست.