گفتگوی تابناک با نویسنده افغانستانی دفاع مقدس: احساس تبعیض ندارم/موشک باران تهران را تجربه کرده ام

متن این گفتگو را از نظر می گذرانید: خودتان را کامل معرفی می کنید تینا محمدحسینی هستم.

متولد سال 64.

کارشناس ادبیات داستانی از دانشگاه خوارزمی و ارشد ادبیات پایداری از دانشگاه سوره تهران خانم محمدحسینی شما چند سال است که ساکن ایران شدید؟ برمی گردد به اوایل سال های 60.

من آن موقع به دنیا نیامده بودم که خانواده آمدند این جا، در زمان جنگ با شوروی بود، اما سیاسی بود، حالا به هرطریقی، آمده بودند این جا ساکن شده بودند.

بیشتر به لحاظ هم مذهب بودن و هم زبان بودن.

ساکن کدام شهر افغانستان بودند؟ زادگاه پدر و مادر غزنی هست، ولی در کابل و هرات هم ساکن بودند.

خانم محمدحسینی چه عاملی باعث شد که شما به حوزه تاریخ شفاهی و به خصوص تاریخ شفاهی دفاع مقدس ورود کنید ؟ من قبل از این که وارد دانشگاه شوم، داستان نویسی را پیش می بردم، کتابم هم چاپ شده بود سال 90.

      و نویسنده بودم، داستان کوتاه هم تدریس می کردم و در آن زمینه هم کار انجام می دادم، ولی وقتی ادبیات داستانی را تمام کردم، دیدم جنگ جزء جدایی ناپذیر ما انسان هاست در واقع، می دانید یک چیزی است که یا اتفاق افتاده یا آدم ها دخیل هستند در کشورهای مختلف و خیلی جایش خالی بود، مخصوصاً در کشور افغانستان؛ بحث تاریخ شفاهی خیلی کم کار شده بود و وقتی من ادبیات داستانی را تمام کردم، خیلی شوق پیدا کردم ک�