اساتید غیر ایرانی، حافظ شیرازی و قند پارسی

در حاشیه اجلاس «زبان فارسی، میراث مشترک معنوی» که در نیشابور و مشهد برگزار شد، از اساتید دانشگاه های کشورهای پاکستان، عراق و افغانستان خواستیم ابیاتی از حافظ بخوانند.

- ، گروه فرهنگ و ادب _ طاهره طهرانی: در حاشیه اجلاس زبان فارسی، میراث مشترک معنوی که اوایل هفته در نیشابور و مشهد برگزار شد، با تنی چند از اساتید دانشگاه های کشورهای پاکستان، عراق و افغانستان صحبت کردیم و خواستیم ابیاتی از حافظ برایمان بخوانند.

غزلی که خانم انبر یاسمین از دانشگاه نومل اسلام آباد پاکستان انتخاب کرد، این غزل بود: یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور صلاح الدین جامی از دانشگاه هرات در افغانستان، این غزل را خواند: دلم رمیده لولی وشیست شورانگیز مریم جواد کاظم از دانشگاه واسط عراق، که به زبانهای کردی و عربی و فارسی مسلط است؛ این غزل حافظ را خواند که به غزل آفرینش معروف است: دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند محمد داوود منیر از دانشگاه هرات در افغانستان، تفالی به دیوان حافظ زد و این غزل آمد: دلا بسوز که سوز تو کارها بکند میثم الدغلاوی از دانشگاه بصره در عراق، غزلی ملمع از حافظ خواند با این مطلع: سُلَیمیٰ مُنذُ حَلَّت بِالْعراقِ أُلاقی مِن نَواها ما أُلاقی و در بخش بعدی برداشت عارفانه خود از این غزل خواجه شیراز