راه گشایش در سیات خارجی کدام است؟

جمهوری اسلامی ایران به حدی از اقتدار و خودباوری رسیده است که بتواند خود را در یک بازی بزرگتر وارد کند و همزمان با پیشبرد روابط با چین و روسیه وارد گفت و گوهای جامع انتقادی متقابل با ایالات متحده آمریکا شود.

- سیاست خارجی ایران امروز در مسیر برون رفت از مشکلاتی چون تحریم و تعریف نقش متناسب با جایگاه تاریخی کشور با نوعی بن بست مواجه شده است که نمود بارز آن را می توان در کم توجهی اروپا و آمریکا به پیشنهادهای ایران برای دور جدید مذاکرات در جریان مجمع عمومی سازمان ملل مشاهده کرد.

تعارض نگرش ها و منافع آمریکا و جمهوری اسلامی ایران وجه غالب سیاست خارجی 5 دهه اخیر بوده است.

روابط با اروپا هم اگرچه بدون فراز و نشیب نبود، اما هیچ گاه به سردی کنونی هم نبوده است.

بحران اوکراین و کشیده شدن پای ایران به این مناقشه، اروپا را نه صرفا در مقام متحد آمریکا، بلکه در موقعیت مستقل قدرتی که نقش بزرگنمایی شده ایران را در جنگ اوکراین تهدیدی علیه منافع حیاتی و امنیتی خود ارزیابی می کند، در برابر ایران قرار داد.

این تغییر نگرش اروپا، در مواضع سخت تر یک سال اخیر تروییکای اروپا در قبال موضوعات هسته ای دیده شد؛ به نحوی که در این مدت واشنگتن عملا در مقام تعدیل کننده مواضع اروپا قرار گرفت.