وقتی شعر خوشنویسی را جاوانه می کند/نگاهی به نسخه خطی صراط السطور

ارتباط بین خوشنویسی و ادبیات یک طرفه نیست بلکه شعر بخشی از آداب خوشنویسی را نیز جاودانه کرده است.

صراط السطور یا آداب خط، منظومه ای نوشته سلطان علی مشهدی است که سال 920 سروده شده است.

- وقتی شعر خوشنویسی را جاوانه می کند/نگاهی به نسخه خطی صراط السطور ارتباط بین خوشنویسی و ادبیات یک طرفه نیست بلکه شعر بخشی از آداب خوشنویسی را نیز جاودانه کرده است.

صراط السطور یا آداب خط، منظومه ای نوشته سلطان علی مشهدی است که سال 920 سروده شده است.

خبرگزاری مهر ، گروه فرهنگ و ادب _ طاهره طهرانی: خوشنویسی را پس از شعر _که تاج سر هنرهای ایرانی است_ می توان دومین هنر ایرانی دانست که قدمت کهن دارد و بیشترین منابع درباره آن باقی مانده است.

حدود 30 رساله در این باب داریم که اگر از تذکره های شاعران بگذریم، هیچ هنر دیگری این حجم رساله آموزشی ندارد.

این هنر پیوندی عمیق نیز با کتاب و کتابت و حرفه های مرتبط با آن دارد.

میدانیم که پیش از پدید آمدن صنعت چاپ، شخص کاتب یا خوشنویس ارج و قرب زیادی داشته و عمده کارش استنساخ یا رونویسی از کتاب های مهم و ارزشمند در کتابخانه های شاهی یا مراکز علمی بوده است.

از منابع اندک باقی مانده قبل از اسلام هم می توان دانست که زیبا نویسی در خط پهلوی و اوستایی اهمیت و ارزش داشته و مورد توجه بوده، و کاتبان و خوشنویسان و دیوانیان در در�