میراث جوزف نای - قدرت نرم- در ایران امروز

ایران در طول تاریخ، حتی در برابر قدرت های بزرگ نظامی، ایران توانسته از قدرت نرم بهره برداری کند.

در حملات مغول ها به ایران در قرن سیزدهم میلادی، - ، یکی از برجسته ترین نظریه پردازان روابط بین الملل و مبتکر مفهوم قدرت نرم ، فرصتی برای بازنگری در نحوه تأثیرگذاری کشورها در جهان امروز فراهم کرده است.

    نای در آثار خود، به ویژه در کتاب های قدرت نرم: راه های موفقیت در سیاست جهانی (2004) و پارادوکس قدرت آمریکایی: چرا تنها ابرقدرت جهان نمی تواند به تنهایی عمل کند (2002)، از قدرت به عنوان ابزاری برای جذب و تأثیرگذاری یاد کرده است که فراتر از ابعاد نظامی و اقتصادی، شامل فرهنگ، ارزش ها و سیاست های دیپلماتیک نیز می شود.

   این ایده در زمانی مطرح شد که قدرت های بزرگ جهان هنوز عمدتاً بر اساس قدرت سخت تعریف می شدند.

  در دنیای امروز، که با تحولات سریع فناوری و فراگیری هوش مصنوعی مواجه ایم، این پرسش مطرح می شود که آیا ایران می تواند همچنان از قدرت نرم خود همچون گذشته بهره ببرد و هزینه های آن را به طور تدریجی پرداخت کند؟    قدرت سخت معمولاً نیازمند تسلط بر منابع مالی، فناوری و نظامی در یک برهه زمانی کوتاه است که می تواند فشار یک باره ای به ملت ها وارد کند، در حالی که قدرت نرم ویژگی یی دارد که هزینه های آن به طور تدریجی و در طول زمان پرداخت می شود.