پزشک خانواده خود را می شناسید؟! / نسخه ای که با توقف سهمیه پزشکی پیچیده می شود

طرح پزشک خانواده، سنگ بنای تحول نظام سلامت، در مواجهه با یک واقعیت آماری سخت قرار دارد: کمبود فزاینده پزشکان متخصص.

- کمبود پزشک، نه تنها اثربخشی زنجیره ارجاع را به چالش می کشد، بلکه دستیابی به عدالت در سلامت را نیز با ابهام روبه رو ساخته است.

این گزارش، با اتکا به داده های رسمی، ابعاد این خلأ ساختاری و پیامدهای آن بر چشم انداز سلامت کشور را بررسی می کند.

به گزارش سرویس اجتماعی تابناک، نظام پزشک خانواده و ارجاع در ایران، که رویکردی مترقی در مدیریت سلامت عمومی به شمار می رود، سال هاست به عنوان یکی از اهداف کلان وزارت بهداشت مطرح است.

این نظام با هدف ساماندهی دسترسی به خدمات درمانی، ارتقاء پیشگیری، کاهش مراجعات غیرضروری به سطوح تخصصی و مدیریت بهینه هزینه ها طراحی شده است.

هسته مرکزی این طرح، پزشک خانواده است که به عنوان دروازه بان نظام سلامت عمل کرده و مسئول ارائه مراقبت های اولیه، پایش سلامت و ارجاع بیماران به سطوح بالاتر مراقبتی در صورت لزوم است.

با این حال، اثربخشی این زنجیره ارجاع، به شدت به وجود و دسترسی کافی به پزشکان متخصص در سطح دوم و سوم خدمات وابسته است.

  شکاف بین نیاز و ظرفیت جذب پزشک متخصص طبق آمار رسمی، ظرفیت پذیرش دستیار تخصصی در سال های اخیر حدود 2200 نفر در سال بوده است.