خلع سلاح حزب الله در سایه قطعنامه های بین المللی: راهکاری برای صلح یا زمینه ای برای بی ثباتی؟

باید از خود پرسید که آیا خلع سلاح حزب الله می تواند به صلح و ثبات در منطقه منجر شود؟ تاریخ روابط بین الملل نشان می دهد که راه حل های یکجانبه و مبتنی بر حذف، - مقدمه در فضای پرتلاطم و پیچیده خاورمیانه، بحث خلع سلاح حزب الله لبنان همواره یکی از محورهای اصلی دیپلماسی بین المللی بوده است.

این بحث نه تنها یک موضوع داخلی لبنان، بلکه بازتابی از توازن قدرت، منافع متضاد و بازی های بزرگ منطقه ای و جهانی است.

برای تحلیل این موضوع، نمی توان به شعارهای رایج و کلیشه ای بسنده کرد؛ باید از منظر واقع گرایانه و با نگاهی انتقادی به ریشه ها و پیامدهای آن پرداخت.

از دیدگاه واقع گرایان در روابط بین الملل، قدرت نظامی یک بازیگر، نه یک تهدید ذاتی، بلکه ابزاری برای تأمین منافع و ایجاد بازدارندگی در محیطی است که قوانین بین المللی به تنهایی قادر به تضمین امنیت نیستند.

در این چارچوب، خلع سلاح یکجانبه یک بازیگر غیردولتی مانند حزب الله، بدون در نظر گرفتن واقعیت های میدانی و تهدیدات موجود، نه تنها به صلح و ثبات کمک نمی کند، بلکه می تواند توازن شکننده منطقه را بر هم زده و به درگیری های بزرگ تری منجر شود.

این نگاه واقع گرایانه، در تقابل با روایت های رسمی غرب قرار می گیرد.