آیا غم جمعه فقط در ایران تجربه می شود؟

هنوز آسمان به طور کامل تاریک نشده، نور نارنجی خورشید آخرین لحظات خود را روی دیوارها می پاشد و در خانه سکوتی سنگین جریان دارد.

جمعه به پایان می رسد و در حالی که فردا روز تازه ای از هفته آغاز می شود، در دل بسیاری از ما حس غریبی از دلتنگی و بی انگیزگی شکل می گیرد.

گویی تمام شادی تعطیلات در یک چشم به هم زدن فرو می ریزد و تنها چیزی که می ماند، رخوتی عمیق است.

به گزارش تابناک به نقل از یک پزشک؛ این تجربه مشترک نه تنها در فرهنگ ایرانی بلکه در بسیاری از جوامع دیگر نیز دیده می شود و روان شناسان برای آن نام های گوناگونی برگزیده اند.

از دید سبک زندگی و عادات روزمره، این زمان بازتابی از فرصت های از دست رفته است و ذهن ما با مرور خاطرات تلخ و شیرین به اضطرابی سِیال دامن می زند.

از منظر نوروساینس (Neuroscience)، تغییرات هورمونی و ریتم شبانه روزی می توانند در این احساس دخیل باشند.

ادبیات، رمان ها و فیلم ها نیز بارها این غروب را به عنوان لحظه ای شاعرانه اما ملال آور تصویر کرده اند.

حالا پرسش اصلی این است: آیا می توان راهی برای پیشگیری یا دست کم کاهش غم غروب های جمعه پیدا کرد؟ 1- سبک زندگی و چرخه هفته ای عامل شکل گیری غم جمعه بخش مهمی از این حالت به ریتم هفته ای زندگی ما برمی گردد.